Paraguay's last....'Encarnacion'.......

Hier komen we op een zondag aan… Jammurrrrrrrrrr, de hele stad is namelijk uitgestorven……

We bezoeken een 'mate' fabriek: de welbekende soort thee waar de Argentijnen, Paraguyanen en Uruguayanen op zweren. Hier zijn we dan ook, uitgaande van het boek, waarin iedere bezoeker zijn naam en afkomst moet noeteren, de eerste Nederlandse bezoekers.

De ruines jesuiticas waarvoor we onder meer kwamen vergeten we net als het nacional park in Ibicui maar heel snel…..

Toch moet ik zeggen dat ik werkelijk heb genoten van dit bezoek aan Paraguay. Ik zal mensen die maar enkele tijd in Zuid Amerika hebben zeker niet als ‘must-see of do’ Paraguay meegeven maar wanneer je iets meer tijd hebt, is het zo leuk om hier een korte stop te maken. Het land heeft vergeleke met de omliggende landen op het gebied van spectaculaire sightseeings en natuurwonders niets te bieden maar de totale sfeer en de mensen zijn echt bijzonder en de moeite waard.

Bezoek aan Paraguayaanse ranch en dorp San Juan Bautista.....

Een volgend dorp staat op de planning: San Juan Bautista.

Via via hebben we geregeld dat we hier op een Paraguayaanse ranch mogen verblijven. San Juan Buatista is ietsje groter en levendiger dan Ibicui en barst van de jongeren. De pizzaria en de lokale discotheek zijn hier de hotspots…. Het dorp heeft één hotel, waar de discotheek, pizzaria en ranch bijhoren.

De ranch, waar we mogen verblijven ligt iets buiten SJB, is immens en hebben we voor een paar dagen helemaal in ons bezit. ‘s Ochtends drinken we verse koeiemelk….. (blahhh) en rijden we op echte paraguyaanse gaucho paarden.. hahahah en hangen we een beetje rond….!!!

Helaas is ons Paraguayaanse gaucho avontuur maar van korte duur: het regent namelijk en wanneer dat het geval is, is de weg voor een aantal dagen per auto niet bereikbaar. In de stromende regen, keren we ja hoor.... per huifkar door de plassen bijna 2 uur terug naar het dorp… hahaah… Wat een belevenis!
Wederom zijn ook in dit dorp de twee Nederlandse meisje het gesprek van de dag. In de supermarkt krijg ik de fantastische zin: ‘jij komt uit Nederland, gisteren was je vriendin hier en nu ben jij hier, wat leuk’….! Bovendien ontmoeten we in dit dorp ook de bondscoach van het paraguyaanse elftal, die zijn familie hier heeft wonen…hahah handig wellicht tijdens het WK…!!

Paraguayaanse rust in Ibicui...

Vanuit Asuncion besluiten ik en vriendinnetje niet naar het noorden te gaan maar wat kleine stops in het zuiden te maken, om uiteindelijk weer Argentijnse kant op te kunnen gaan.

Ibicui wordt de volgende stop…… Het idee is om hier een natuurpark te bezoeken.... helaas is dit park alleen zo goed als onbereikbaar en weet niemand of en hoe laat hier openbaar vervoer naartoe gaat.

Verder gebeurt in dit dorp vrij niets tot weinig…… Meisjes van 8 jaar rijden op een brommer en het enige internetcafe met de lokale games is hét meeting point voor de plaatselijke jeugd. Mensen zitten hier hun dag een beetje uit en hebben alle tijd om hun leven te overdenken: met de hele familie heerlijk relaxed voor de winkel genieten van de dag.

Wij , twee Nederlandse meisjes, zijn hier dan ook één fascinerende attractie en de vriendelijkheid in dit dorp is werkelijk buitengewoon te noemen is …; mensen spreken ons aan waar we vandaan komen, hoe het daar bij ons is en hoe ongelofelijk leuk het is dat we hun dorp komen bezoeken.

Deze mensen stralen een ongelofelijke tevredenheid uit, erg bijzonder om te zien. Wanneer je ze vraagt naar Asuncion bijvoorbeeld, krijg je de blik met ‘ben je niet goed bij je hoofd’ en het antwoord ‘dat is toch veels te druk en gevaarlijk’.

paraguayaans gezelschap
Uiteindelijk ontmoeten we een paar mensen op straat die erop aandringen ons naar het nacional park te brengen: we weten niet precies wat we hiervan moeten denken, sterker nog of ze dit daadwerkelijk zullen doen maar………….. we geven ze het voordeel van de twijfel. De volgende dag komen ze ons, wel ja…een dikke anderhalf uur te laat, maar inderdaad wel ophalen. Wij wennen inmiddels aan deze tijden want wanneer zij aankomen, liggen wij nog heerlijk in het zwembad…..

Paraguayaanse restaurants
Ons bezoek aan het nacional park in Ibicui zullen we maar snel vergeten….. Ook willen deze vriendelijke paraguayanen een bbq feest voor ons organiseren. Dit aanbod slaan we af maar de uitnodiging op een Paraguyaanse maaltijd (rijst met vlees of kip) kunnen we echt niet weigeren. De restaurants zijn hier gewoon bij de mensen thuis: onder een klein afdakje of soms gewoon in de huiskamer met een TV wordt een heerlijk maaltje voor je bereidt.

'Paraguay' met een bezoekje verblijden.....

De mensen hier kijken je nog echt aan alsof je van een andere planeet komt en bedanken je serieus voor het feit dat je hun land komt bezoeken. Een korte reis door het onbekende………..heheheh
Aangezien bijna nooit iemand naar Paraguay gaat, leek het me leuk om dit weggestopte landje eens met een kort bezoekje verblijden.

Waar denk je aan bij een land als Paraguay? Een verlaten land ergens in Zuid Amerika met veel corruptie en (ex)-naties.
Een korte reis door het onbekende………..heheheh

Het verschrikkelijke Ciudad del Este laat ik snel achter me. Dit is de grensstad met Brazilie en staat bekend om de goedkope elektronica die hier te koop is. Overdag is dit een mierennest aan mensen, brommers, verkopers, stof, rommel en grote warenhuizen, ofwel opslagketens met massa’s aan handel en spullen die zich elektronica noemen: een zeer chaotische en ongemakkelijke sfeer. ‘s Avonds schijnt deze stad er uitgestorven bij te liggen en heeft men hier ook echt niets meer te zoeken.

Asuncion is een stad waar ik eigenlijk erg weinig van weet en verbaasd mij dan ook zeer. Ik had een soort chaotisch Lima of Quito verwacht maar het centrum van Asunsion ligt er zeer vredig met een aangename gemoedelijke sfeer bij: veel groen, mensen die tevreden op de plaza’s met de terere (een koude versie van de Argentijnse Hierba Mate thee) onder de arm genieten van het leven, mooie gebouwen en uiterst vriendelijke mensen.

Na het centrum een beetje te hebben leren kennen, neem ik onder meer een kijkje op het platteland in historisch Paraguay. In de omgeving van Asuncion bezoek ik kleine dorpjes als Itauguá, Areguá, Caacupé en Yaguarón. Ook deze plaatsjes stralen een gemoedelijke sfeer en rust uit. Wanneer onze motor een beetje oververhit blijkt te zijn (aangezien de motor nog op winterstand staat in boedhete zomer), staat er meteen een rij mensen klaar om ons te helpen.

De dorpjes zijn te herkennen aan de iedere keer grote plaza met iedere keer zijn eigen kerk, hier en daar een verschrommeld paard met wagen wat voorbij kart en een bepaalde ‘handcraft’ als pottenbakken en weefkunst waar het dorp voor staat.

San Bernadinho, aan een prachtig meer gelegen, is hét vakantieparadijsje van Paraguay. Hier brengen de welgestelde Paraguayanen in de zomer hun vakantie door: dure villa’s, een chice nachtleven, iets wat je je niet in eerste instantie bij Paraguay voorstelt.

totale rust en afzondering in autentiek Chile: 'eiland Chiloe'

Gekleurde huisjes op het water, verlaten bootje op het strand, autentieke bijzondere dorpshuisjes en een felle zon die op het water glinstert en schijnt…. Hét beeld wat ik altijd al had van een typisch Chileens vissersdorpje.

Via Puerto Montt, een oninteressante drukke haven en overstapplaats (vanuit hier gaan de boten naar het zuiden) en het relaxte Puerto Varas begeef ik me richting het autentieke eiland Chiloe.

Chiloe
Chiloe is echt ZO bijonder. Op dit kleine Chileense eilandje leefden de mensen jarenlang bijna afgesloten van de rest van het land. En nog steeds richten de bewoners zich met name op de landbouw en visserij. Tegenwoordig is Chiloe door al het toerisme (wederom de Chileense toeristen; door de ligging word dit namelijk vaak overgeslagen door toeristen die maar korte tijd in Chile hebben) niet meer zo autentiek als vroeger maar heeft nog steeds wel een eigen wereldje en zeer bijzondere charmes.

'Chiloers'
De mensen staan bekend om hun vriendelijkheid en dat is waar…. In de bus (die enkele tijd op een boot wordt vervoerd) word ik meteen al door d.e.g uitgenodigd om hun boerderij te komen bekijken. Nederland is echt helemaal het einde voor deze mensen. ‘Wat voor transport hebben ze daar?’ is onder meer een vraag die voorbijomt.

Het eiland
Ik verblijf onder meer op Castro(een van de grotere dorpen), bekend om de ‘palafitos’ (gekleurde huisjes die op het water staan), de hoofdstad Ancud en verschillende kleine dorpjes en eilandjes waar ik bij de lokale mensen slaap.

De gastvrijheid en behulpzaamheid is werkelijk zeer buitengewoon te noemen. Mensen zijn trots op hun land en omgeving en vinden het geweldig om dat met een buitenlander te kunnen delen. Ook de rust en tevredenheid die hier heerst is werkelijk fascinerend.

Na een aantal dagen afzondering en rust vind ik het wel genoeg geweest en begeef ik me weer richting Argentijnse kant: Bariloche en el Bolson staan op het programma. Verder ga ik de provincie Cordoba verkennen.
De stad Cordoba is een rustige universiteitsstad en met name de omliggende dorpjes zijn zeer de moeite waard.

Ik heb het hier erg naar mn zin gehad in Chile: veel meegemaakt en veel vrienden gemaakt. Hoop binnen enkele weken weer terug in Santiago te zijn voor het grote Vina Del Mar muziek festival.

Chile
Chile heeft het, voor zoverre ik mee heb kunnen krijgen, in ieder geval zeer goed, de mensen hebben geld en geven het ook uit: gaan op vakantie, gaan uiteten en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk.

toeristich Pucon en Chileens Valdivia....

Op aandringen van mij blijven we ook een aantal dagen in het verschrikkelijk toeristische Pucon.

Pucon
Pucon ligt aan de voet van de Villarica sneeuw vulkaan met meren en zwarte zandstranden. Ook dit is een van de vakantiehotspots onder de Chilenen: talloze festivals, concerten, dure restaurantjes, fotowinkels en strandevenementen.

Aangezien Chile regelmatig Europese prijzen hanteert en mijn budget dit helaas niet altijd toelaat beklim ik maar niet de populaire sneeuwvulkaan; een tocht die werkelijk onvergetelijk schijnt te zijn, maarja, je kunt helaas niet alles!

Ondanks het toeristiche gehalte vind ik het echt een top-plek. De Chilenen overheersen de buitenlandse toeristen: gezellig socialen met de lokale bevolking is geen ontkomen aan.. .hahah!

leuke Chilenen
Ik weet dat de Argentijnen hier niet blij mee zijn (Chile en Argentina liggen elkaar niet zo) maar ik heb zoveel leuke Chilenen ontmoet. Echt helemaal top!

Uiteindelijk ga ik vanuit Pucon weer even mijn eigen weg.

Het hele Lake District wordt bevolkt door duitsers. Het is ook niet zo heel vreemd want dit gedeelte van Chile heeft echt iets weg van Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk: veel bergen met schitterende meren. Zo ook Valdivia.

Isla Niebla en Isla Coral zijn relaxte eilandjes om een dagje te vertoeven. Wederom bevindt zich hier een mierenhoop aan Chileense toeristen. Op de traditionele Chileense markten speelt het eten een belangrijke rol. Je wordt om je oren gegooid met de 'Curanto' uit het zuiden (vlees, vis, mosselen en aardappels) en heel veel choclo (mais), choclo en nog eens choclo in alle maten en vormen.

Valdivia
Valdivia zelf is een schattig vissersplaatsje: bij de lokale vismarkt hangen de zeeleeuwen over de reling om ook een visje mee te pikken, wel erg bijzonder!

On the road in Chile.............: Lake District!

Pichilemu, Santa Cruz, Pucón, Villarrica, 7 lakes Route, Valdivia, Frutillar, Puerto Montt, Puerto Varas, Chiloe..........

on the road
Na een dikke tijd in Santiago te hebben doorgebracht staat een autorit richting zuiden, ofwel het Lake District, op de planning.
Met wat Chileense vrienden gaan we in een klein busje een flink aantal dagen een super relaxte en leuke reis maken. Onze eerste stop wordt het door met Chilenen overbevolkte vakantie-strand-plaatsje Pichilemu.

Pichilemu
Zwarte zandstranden, wit met rood gekleurde huisjes, strand, zee, golven, veel groen en een mierennest aan mensen. Pichilemu is een echt surfparadijsje en barst van de Chileense vakantiegangers. Chilenen hebben geld en gaan ongelofelijk veel op vakantie in eigen land, je komt ze werkelijk overal tegen.

De zonsondergang is hier ‘increible’. Twee dagen lang genieten we iedere avond tijdens deze schitterende zonsondergang aan het strand van een Chileense BBQ (niet zo lekker als de Argentijnse asado natuurlijk maar toch heeft het iets) . Ook stort ik me in Pichilemu aan het surfen en paardrijden langs de kust. Pichilemu is een heerlijke plek om te genieten van de Chileense atmosfeer…. Relaxed!

Het leuke van met een auto reizen is het telkens onderweg kunnen stoppen. De verbindingen zijn echt uitstekend in het Lake District. Onderweg rijden we door verschillende bergen en langs zeer bijzondere erg moeilijk beschrijfbare vegetaties. We stoppen in kleine dorpjes als Pomaire, Santa Cruz en blijven overnachten in de verschillende kleine dorpjes langs de 7 lakes route.. echt plaatjes!

Chileense Metropool: Santiago!

Vanuit de Argentijnse relaxte stad Mendoza, kun je met één nachtbus heel makkelijk en comfortabel naar de Chileense hoofdstad Santiago reizen.

pittige en fascinerende rit
Aangezien je tijdens deze rit een groot deel van het Andesgebergte doorcrosst, blijft slapen in de bus een lastige klus. De bus rijdt namelijk door talloze scherpe en ronde bochten waardoor je alle kanten opgelislingerd wordt. Het is een fascinerende en pittige rit…. Wanneer je naar buiten kijkt zie je de immens hoge sneeuwtoppen. In de winter staan bussen vanwege de weersomstandigeheden soms uren stil omdat ze niet verder kunnen.

Chileense grensovergangen
Zoals ik volgens mij al enkele eerdere keren vermeldde, de Chileense grens blijft een drama: iedereen met bagage eruit om alles en iedereen op groente en fruit te checken. Dit zou namelijk de Chileense economie aan kunnen tasten. En natuurlijk wordt er bij mij weer een appel gevonden. Gelukkig kom ik er met een beetje zielig gezicht en een lieve lach makkelijk vanaf: ‘of ik zeker weet dat ik niet nog meer groente of fruit bij me heb en of ik het nooit meer wil doen’?!!

Santiago
Met een uitzicht op de een na hoogste berg van de wereld, mag Santiago zich een zeer ‘cosmopolitan city’ noemen: chice, classy cafes en restaurants, grote glazen wolkenkrabbers, winkels, boulevards, een hardwekkende business cultuur, buitengewoon schoon en geordend.

De subway is echt bijna klinisch te noemen, zo schoon en de geordendheid neemt in sommige gevallen ook een beetje buitensporige vormen aan: voor een publiek toilet betaal je, haal je een nummertje en via een automatisch nummer systeem kun je de wc betreden. De Amerikaanse invloed is ook duidelijk terug te vinden… Starbucks, Coffee Company en Subway zijn op iedere hoek van de straat wel te vinden.

Chilenen
Opmerkelijk is dat toeristen ineens weer opvallen. De mensen hebben hier weer ietsje meer Indianen bloed en zijn iets steviger vergeleken met de super slanke Argentijnen. Ook is het leuk om eens de mening van de Chilenen over de Argentijnen te horen. De relatie tussen Argentinie en Chile is een beetje als Duitsland en Nederland. De Chilenen vinden de Argentijnen veels te arrogant. Ik moet ook zeggen dat de Chilenen over het algemeen iets bescheidener overkomen en de mannen iets minder opdringerig…hahaha. Het accent van de Chilenen is even wennen maar erg leuk… Cachai???!!!! Cachai??!!!

Ik verblijf eerst een tijdje in een hostel waarop ik daarna verplaats naar een super mooi huis van een vriendinnetje van mij.

Ik heb me hier de afgelopen paar weken in ieder geval goed vermaakt. Santiago is prima vertoeven (al moet ik zeggen dat ik deze stad niet in periode van smog heb meegemaakt): veel parken om te relaxen en te hangen, als toerist erg de moeite waard: met een kabelbaantje naar Cerro Cristobal waar je een ongelofelijk uitzicht hebt over heel Santiago, gelegen tussen de bergen, veel kunst en goede musea, culturele evenementen en een bruizend uitgaansleven. Verschillende wijken hebben leuke plekken om te gaan eten, drinken en dansen: Bellavista, Barrio Brasil en Providencia.

In de zomer verplaatsen veel festivals, clubs en feesten naar de Chileens kustplaatsen Vina Del Mar en Valparaiso. Binnen een paar weken hoop ik dan ook weer terug te zijn in deze Chileense metropool!