Ik zal me even voorstellen: ik, best primitief ingesteld maar totaal geen ervaring met kamperen en/of tenten, (sterker nog.. houdt hier helemaal niet van), koukleum, houdt niet van koken, wel van eten… heheeh, niet de grootste wandel-liefhebber; gaat een 4 daagse trektocht, tussen de gletsjers en sneeuwtoppen maken met rugzak en al op de rug, slapen in een tent in de natuur en een poging doen om met een klein gasstelletje iets eetbaars te maken,….. mmmmmm????!!!!!!

Het avontuur begint om 6.00 uur s’ ochtends. Met een speciale bus rijden we aan aantal uur naar Nacional Park Torres Del Paine. Onderweg stoppen we een aantal keer voor de bekende foto’s, zien zien we vossen, kondors en de eerste blik op ons doel dezer dagen: de bekende ‘Torres’, heel in de verte. Het is werkelijk nu al schitterend. Na een paar uur rijden arriveren we bij ons begintpunt, de ferry. Alleen het stukje van de bus naar de ferry lopen is al behoorlijk vermoeiend. Dat belooft wat! Met de ferry varen we naar de overkant: het water is super blauw en links en rechts heersen grote ijsbergen. Als we de overkant bereiken staat daar een hele groep mensen klaar om terug te gaan… Het leek ons een goed plan om te kijken hoe zij er inmiddels aan toe zijn… helaas niet al te best dus dat belooft niet veel goeds.

Daar gaan we dan….! Het zogenaamde registreerpunt is helaas niet open… mmmm??!! We beginnen dus maar gewoon met lopen. Het is volgens mij zo een kleine 5 uur naar onze eerste bestemming. Waar zijn we aan begonnen?!!!!!!!!!!!!!!!!!! Twee onervaren meisjes op stap in Torres Del Paine. Gelukkig is er maar een pad en is het echt onmogelijk om te verdwalen. Heel in de verte hebben we de Torres voor ogen. Daar moeten we als het goed is over 4 dagen uitkomen…..We lopen door smalle paadjes omringd door bijzondere fel-rode bloemen, langs immens blauwe lagunes en om ons heen bergen, sneew en sneeuwtoppen. Het komt allemaal net uit een plaatjes boek, zo immens mooi is het.

eerste 'camping'
Na een paar uur begint de rugzak wel goed in mijn vel snijden. En wanneer we de berg een paar keer flink omhoog moeten, valt het dan ook even tegen. Desalniettemin bereiken we de eerste camping behoorlijk snel. Nou ja..camping: een plek om je tent op te zetten met een hokje waar je naar de wc kunt en evt wat water kunt halen. Ik vrees nu al voor de ergste kou…..De temperatuur-schommelingen zijn hier namelijk gigantisch. De zon kan fel schijnen, een half uur later kan het met bakken uit de hemel komen en dan ineens komt de sneeuw je tegemoet. Met name s’avonds koelt het dan ook erg af.

De Valley
Als we de tent op hebben gezet (verbazingwekkend snel met grote dank aan Floor) besluiten we nog een wandeling te maken naar de Valley. Gelukkig zonder rugzak. Dit is namelijk pas een echte klimpartij. We klimmen letterlijk een paar uur over de grootste stenen en rotsen en rivieren met een immense ijsberg voor ons. Ik verbaas me erover dat mensen hier met hun rugzak kunnen lopen. Helemaal aan het eindpunt is namelijk ook een mogelijkheid om de nacht door te brengen. Af en toe rusten we even uit op een rots want de moeheid begint nu wel echt een beetje toe te slaan.

De eerste nacht tegemoet
Na een paar uur keren we terug naar de camping. Inmiddels zijn we omringd door een kolonie israeliers. Met alle respect maar het zijn niet mn allergrootste reisvrienden. Desalniettemin proberen we toch wat te socialisen en met succes. We krijgen thee!!! En dit is echt een dankbaar moment, het begint namelijk stervens koud te worden. Met een beetje eten, bereid met onze gewledige gasjes en pannetjes, gaan we de nacht tegemoet. Morgen ben ik jarig! Wat een bijzondere plek om mijn verjaardag te vieren.