De reis is weer begonnen…We laten Buenos Aires voor even achter ons….en ik ben er weer helemaal klaar voor… Via Noord Argentinie naar een van mijn favoriete landen, Bolivia!!!

Het Noorden van Argentinie, met name de provincie Jujuy is duidelijker een stuk armer dan de rest van het land, (van wat ik tot zover heb gezien natuurlijk). Veel gecreëerde woonplekken met zo nu en dan een verschrompeld paardje ervoor. Na een korte stop in Tucuman en Jujuy kom ik uiteindelijk in het gat van Argentinie, grensstad la Quiaca: een plek waar je z.s.m. weer weg wilt.

grens Argentina-Bolivia
Aangezien de taxi´s erg lang op zich laten wachten, besluiten we met al onze spullen te gaan lopen. De grenspost zou vlakbij moeten zijn, het zo een klein dorpje! Maar helaas, dit valt bar tegen: één lange weg rechtdoor, die met al je bagage op je rug en in je hand (zo reis ik namelijk, heheh) niet echt een feest is. Een rugzak heerlijk snijdend in je vel en je armen zo zwaar van alle handbagage.... Zelfs na bijna 9 maanden reizen ben ik toch nog geen echte backpacker.... hahaha! Maar eenmaal bij de grens aangekomen, heb je het gevoel dat je heel hard je mond moet houden: een mierennest aan oude mensjes die met een megavracht aan zakken op hun rug, de grens overlopen.

Villazon, is de grensstad van Bolivia. En wat een wereld van verschil….Van het toch wel rijke (op La Quiaca na) Argentina ineens naar het armere en kleurrijke Bolivia, waar de muziek je vrolijk tegemoet komt. Het plan is om vanuit hier naar Tupiza te gaan.
Tijdens het wachten op de heerlijke bus, die we kunnen verwachten, komen we nog een aantal andere reizigers tegen die ook die kant op gaan, waaronder een Argentijn en een Nederlandse chica... Het valt me trouwens op dat Nederlandse reizigers echt bijzonder schaars zijn. Maar ik moet zeggen dat ik daar niet zo een problemen mee heb. Ik vind het niet eens leuk om toeristen tegen te komen, wanneer ik reis, en al helemaal geen Nederlanders.....

Tupiza is gelukkig nog niet zo bekend bij de grote toeristenmassa. Dat maakt het nog speciaal.... Het barst er van de Boliviaanse jongeren...Verder staat Tupiza bekend om de bijzondere Wild West omgeving. Het plan was dan ook om een paardrijtocht te maken.....6 uur lang in een schitterende omgeving met oranje en gele rotsen, cactussen en droogte, op een verschrompeld Boliviaans paardje! (Eigenlijk best zielig voor die beesten, de 100e toerist die weer een tocht moet maken)...

Het voelt echt alsof je je in het Wilde Westen begeeft... hehehe. Alleen ik en paarden...?! het blijft een probleem, op de een of andere manier krijg ik of een mega sloom paard of een paard die er als een gek ervandoor gaat. Deze keer was het een combinatie van.....het begon agressief maar eindigde in een constante behoefte aan drinken. De rit gaat namelijk door verschillende rivieren....!
De volgende dag ben je alleen fysiek iets minder blij. Dan is het namelijk keihard boeten voor 6 uur ter paard.

Om dit gevoel nog even optimaal te versterken, staat er een busrit van maar liefst 8 uur naar Potosi op het programma.