Van te voren hadden we vernomen dat de bussen naar Puerto Escondido, een klein kustplaatsje, nog wel eens worden overvallen. Een mooi vooruitzicht dus voor een 10 urige nachtrit. De laatste keer was een half jaar geleden. Dus tja…. het er maar op gokken dan. Het scheelt namelijk veel tijd en geld (toch weer een hostelnacht, die eigenlijk niets kost, maar gaat om het idee). De bus maakte ook nog honderd duizend lange stops en eerlijk gezegd kreeg ik het zo nu en dan toch wel even benauwd. Verder hebben we bijna geen oog dicht gedaan. Niet alleen de rijkunsten van de chauffeur lieten te wensen over maar met name de wegen waren een drama….Het nadeel van een nachtbus is dan ook dat je de volgende dag echt als een zombie voor je uit strompelt. Helemaal in Puerto Escondido, aangezien het er niet normaal heet en vochtig is. Bij iedere stop die je zet druipt en water van je af…..

De eerste nacht doorgebracht aan het Zicatela strand (het surf, laid back gedeelte) in the Rockaway Cabañas, bloedheet!!! Aangezien Floor en ik (met name ik) een ster zijn in chaos, het niet goed plannen en verhuizen, besloten we de volgende dag maar naar het centrum te verkassen. Stom, stom stom!!!

De wilde verhalen die we van d.e.g. hoorden, waren een ware teleurstelling. Het is natuurlijk maar waar je van houdt maar in mijn ogen is Puerto Escondido echt een zonderlingendorp. De eerste dag dacht ik meteen al…. Als je hier langere tijd verblijft word je volgens mij helemaal gestoord. Dit ook n.a.v. de mensen die ons van de nodige tips hadden voorzien. Er gebeurd weinig; het leven gaat er ongelofelijk traag (maar ja wat wil je ook met de hitte), iedereen wacht maar een beetje op iets wat ze volgens mij niet eens weten. Wel was het laagseizoen, dus alle cocktails e.d. twee voor de prijs van een, weer een pluspuntje. En de kust van Puerto is wel ongelofelijk mooi...

Aangezien Puerto Escondido bekend staat om haar waves en het surfen, leek het ons wel een goed plan om op zoek te gaan naar de nodige surfdudes. De lekkere lijfen komen uit alle hoeken en gaten. Alleen viel er op het water niet veel te beleven.
Na een relaxdag met de surfboys kwamen we er dan ook achter dat we alleen s ochtends de nodige actie konden verwachten. De rest van de dag liggen ze maar een beetje met wat marihuahana in hun hangmat te chillen......
Dus, fanatiek als we zijn..... de volgende dag maar om half 8 op het strand. En inderdaad erg leuk om te zien: een mierennest aan lijfen en boards, die allemaal wachten op die ene lekkere golf….

Ondanks de laid back atmosphere, die zo nu endan wel eens goed doet, is Puerto Escondido alles behalve iets voor mij. De sloomheid, traagheid en het luie gevoel trek ik echt slecht....
Na drie dagen strand was het dan ook wel weer tijd voor de volgende lange bustocht van maar liefst 13 uur naar San Cristobal in Chiapas, wat een van de mooiste plaatsen van Mexico schijnt te zijn.