uitgaan en drag show

Uitgaan…. Tja het hoort bij mijn leven en natuurlijk hoort bij een stad als Fresco ook een dynamisch uitgaansleven. Om de echt coole dingen te vinden denk ik dat je hier iets langer moet verblijven... De laatste dag kwam ik pas de mensen tegen die me op de echt underground dingen hadden kunnen brengen... SF is namelijk echt breed qua uitgaan... van de hiphopscene tot aan de club en house clubs. Desalniettemin heb ik me meer dan uitstekend vermaakt in de Ruby Skye… een grote, commerciele club (toch wel enigszins trendy, vond ik) midden in het centrum. Het deed me een beetje aan Crobar in NY denken maar dan met meer stijl. Crobar vond ik nogal plat.
Ruby Skye is een club met een mooi interieur, veel verschillende dansacts en de avond dat ik er was, een meer dan super DJ. Volgens mij hebben we meer dan drie uur non-stop gedanst.

San Fransisco, de gay-city bij uitstek... Daarom vond ik dat een avond in een legendarische gay bar niet mocht ontbreken. The Stud is de oudste gay bar van de West Coast waar ze iedere dinsdag een drag show hebben. Nou, kom ik uit Amsterdam dus ben ik wel wat gewend maar vond het toch wel een hele bijzondere ervaring. Heb nog nooit zo lang op een drankje moeten wachten, nog nooit zoveel ‘dressed up’ en aparte types bij elkaar gezien. Heb zo gelachen met iedereen.....

Monterrey/Carmel/Point Lobos

Ik heb iedereen gek gezeurd: Ik wil naar Monterrey...! vraag me niet precies waarom ik hier zo obsessed mee was. Maar ik denk omdat ik van verschillende mensen had gehoord dat dit een soort incredible area was en ik wilde heel graag iets outside de cities doen.
Nou zo gezegd zo gedaan…via internet maar het goedkoopste hotelletje geboekt ( we reizen natuurlijk budget) . Het is ongeveer 2.5 uur rijden maar dan ben je ook echt even weg van de grotestad: klein, schattig, haventjes, wijnvelden, veel bergen...Monterrey staat ook bekend om haar golfmogelijkheden. Helaas konden we pas laat vertrekken en kwamen we pas laat aan. Bij het geplande hotel aangekomen zijn we heel snel van mening veranderd....: echt een sleazy krotje aan het einde van de straat. In de US toch nog maar even enigszins iets luxer leven. Op vis verheugd? Ja, alleen zit je natuurlijk wel een beetje in de middle of nowhere met bepaalde sluitingstijden...dus jammerrrrr! In het plaatselijke en losgaande nachtleven.. rrrrhhhmm.... nog even wat gedronken. Monterrey heeft twee `uitgaans’ kanten... het vroeg sluiten Monterrey en het toeristentreffen bestaande uit iet wat oudere en desperate toeristen, waar je je niet in wilt begeven.... ranzigheid op zn top. Oh oh, dat verwacht je toch niet van zo`n schattig plaatsje.

De volgende dag helemaal klaar voor de `whale watching` tour. Walvissen zien in California leek me weg erg leuk. Helaas zat het weer niet echt mee (zeg maar gerust: ijskoud op het water) en hebben we geen walvis kunnen zien. Daarentegen wel honderd duizend otters, vogels en niet te vergeten dolfijnen (die wel echt leuk waren).

Op de Fisherman’s Warf in Monterrey uitgebreid en eindelijk mijn vis gegeten om vervolgens naar Carmel te gaan. Carmel is een klein plaatsje onder Monterrey met veel kleine winkeltjes, boetiekjes, een super mooi strand maar vanwege het slechte weer viel er helaas niet zo heel veel beleven.

Verder on the road naar Point Lobos en WOW......! Point Lobos is een beschermd natuurpark met bergen, rotsen, water, zeehonden.. je weet niet wat je ziet zo mooi. We baalden zo van het feit dat we daar niet eerder die dag naar toe zijn gegaan. Na daar enige tijd doorgebracht te hebben was ik wel weer bijgetankt voor de komende tijd.....

San Fransisco

San Fransisco heeft echt klasse en stijl. Vanaf het eerste moment voelde ik me al thuis. Ik woon hier in zo’n echt authentiek SF huis wat je kent uit films en series. Als ik `s avonds achter de computer zit heb ik schitterend uitzicht over SF met allemaal verlichte huizen.
Fresco, zoals ze de stad zelf noemen is relaxed en cool.....Mensen zijn geinteresseerd, op verschillende vlakken actief, openminded, niet gestresst maar op hun manier bezig…

Wat ik in eerste instantie niet had verwacht is het ongelofelijke aantal aan daklozen.... beetje een ongemakkelijke sfeer. Met name op Market (de grote straat) in SF komt de ranzige wodka geur je regelmatig tegemoet. San Fransisco heeft gewoon 20.000 daklozen....

Ik woon hier bij super goede vrienden in huis, ik hoef echt helemaal niets te doen of te regelen dus een betere voorbereiding op mijn verdere reis kan ik me niet wensen.

Ben de eerste dag maar wat verschillende highlights af gaan struinen: over Market (de straat die door heel SF loopt) afgelopen, mooie City Hal bekeken, met de cable car, waar je hutje mutje op elkaar zit gepropt naar de haven, met Fisherman’s Warf en de Pier, die me een beetje deed denken aan Santa Monica pier in LA. Hier in SF rondlopen is echt een relaxte manier om LA een beetje te verwerken. Alcatraz had ik graag willen zien maar was steeds zo vol dat ik dat maar heb gelaten.

Natuurlijk door de grootste Chinatown (na China natuurlijk) ter wereld gelopen: talloze winkeltjes, restaurants, chinese architectuur en kunst. In NY maakte het totaal geen indruk op me (het is vergeleke met SF heel kein en oppervlakkig) maar hier in SF begeef je je echt even in China. Ook heeft SF een Japantown wat ook wel wat heeft om doorheen te lopen. En niet te vergeten… voor het ultieme SF gevoel natuurlijk naar de Golden Gate Bridge. Wat ik met de Brooklyn Bridge in NY heb, heb ik vanaf nu met de Golden Gate Bridge in SF....

Waarvoor ik ook in SF was…. Mijn favoriete docent en choreograaf, Jorge Vazquez, geeft hier op dit moment les. Ik ken hem van verschillende workshops in Europa. Hij reist de hele wereld rond om les te geven, choreografeert voor shows, sterren, theater en heeft de meest fantastische stijl: dynamsch, lyrical, funky… echt van alles. Als je van dansen houdt en ooit de kans hebt om les van hem te doen...... go for it!

LOS ANGELES

Na een goede strand en relax dag was ik er wel weer klaar voor en ben ik de stad maar gaan verkennen: Hollywood tour met natuurlijk het Hollywood sign, Hollywood Blvd met het Chinese Theatre, het Kodak Theatre van de Oscars, de stars, Melrose Ave met de leuke shops between La Brea and Fairfax, Sunset Blvd, de luxe optrekjes van de stars in Beverly Hills, Bel Air en Hollywood, Rodeo Drive and so and so on. Het leukste vond ik Santa Monica: na weer een eeuw in de auto gezeten te hebben en de hele Santa Monica Blvd overleeft te hebben, heb je ook wat: Santa Monica met de pier and 3th st Promenade….. hele leuke sfeer. Helaas heb ik Venice Beach niet meer gehaald.

Daarnaast is LA natuurlijk the place 2b voor de videoclip/jazzdans. Er zijn twee bekende en grote dansstudio’s in LA/Hollywood: Millenium en The Edge Studio’s. Daar geven de verschillende choreografen van clipjes en tours les, met ieder weer een eigen stijl en ding: Madonna (Alex Magno) choreograaf, J-lo (Eddie Garcia) choreograaf, Britney (Brian Friedman) etc etc. Dit merk je ook meteen aan de hele sfeer en energie die er hangt: de lessen zijn ‘packed’ en iedereen staat er ‘completely dressed up’ en ‘willing to go’ bij.

En natuurlijk hoort bij de Hollywood experience ook het Hollywood partylife. De twee hotte clubs van dit moment zijn Spiderclub en Concorde, de hotspots waar de celebs rondhangen. Op woensdagavond liggen alle paparazzi dan ook voor Concorde en op vrijdagavond voor Spiderclub voor de deur, zodat ze in de nieuwe tabloid weer uitgebreid verslag kunnen doen van de nachtelijke taferelen van de celebs.

Anyway, via via heb ik me Concorde binnen weten te krijgen. Na uren gezocht te hebben naar een plek voor mijn auto, om vervolgens uit pure nood 20 dollar voor een parkeerplaats neergeteld te hebben, genoegen te nemen met een antwoord op de vraag ‘why so expensive?’: ‘Hey.. this is Hollywood!’ kon het feest dan eindelijk beginnen. Voor de deur vindt natuurlijk de dagelijkse vleeskeuring plaats… wie staat op de lijst en wie ziet er het lekkerste uit? Maar als je dan eenmaal binnenbent:
‘Hollywood goes wild en gaat helemaal los!’ Wanneer je in Hollywood bent, houdt van uitgaan en je hebt de kans binnen te komen, het is echt een aanrader: goede muziek, super geluid, mooi interieur, leuke en wilde sfeer (iedereen is aan het dansen en niet zo’n beetje ook) en het leukste mensen kijken: je ziet de meest losgaande types die alles doen voor aandacht.

En natuurlijk is iedereen die je tegenkomt producer, regisseur, artiest of an actor etc.. tja het ultieme Holywood gevoel, zullen we maar zeggen.

Morgen vertrek ik alweer naar San Fransisco.

teveel auto's

‘s Ochtends, ‘s middags of ‘s avonds, op de snelweg of op de drukke Boulevards: het maakt niet uit waar of om wat voor tijd om wat voor tijd, de helft van de dag sta je gewoon vast in de file. LA heeft echt te veel auto’s. Een paar uur extra moet je overal wel voor uitrekken. Ik vraag me ook echt af wat iedereen de hele dag doet ‘ on the road’. Ik heb het gevoel dat mensen een beetje tijd teveel hebben. Iedereen is meer mezig met ‘showing of’ dan met echt iets nuttigs doen.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik NY de eerste dag zo miste. LA is cool, met name het weer is natuurlijk ideaal, maar het is anders. Veel dingen ken je van film en TV. Maar als je hier loopt: het doet me nog niet zoveel. Het mist voor mij een bepaalde sfeer en spirit. Nou is iedere overgang van NY natuurlijk moeilijk, helemaal aangezien ik er best een lange tijd ben geweest (misschien zelfs iets te lang, de verslaving heeft echt toegeslagen) maar LA mist wel iets bruizends.

Het is heel groot en ik vind het allemaal een beetje plastic om de een of andere manier. En dan niet alleen maar over het uiterlijk gesproken. De mensen zijn wel heel vriendelijk en open maar voor mijn gevoel minder oprecht. Ik vind het nog een beetje moeilijk te omschrijven maar er hangt iets desperates als ik om me heen kijk. Met name op Hollywood blvd: de mensen die verkleed als filmstar hun act doen, de castingformuliertjes die je in je handen krijgt gedouwd en de overweldigende aandacht voor alle recordcompanies/filmstudio’s en ‘star’s home tours’… ik weet het niet.

De mensen zijn in ieder geval heel sloom. Dat kan natuurlijk ook bijna niet anders met het super mooie weer en het strand, dat is wel echt heel fijn hoor. Veel mensen zeggen:
‘ wacht maar tot je hier een jaar woont, dan wil je hier nooit meer weg’. Daar kan ik misschien wel inkomen. Wanneer je hier je leventje hebt en gewend bent aan ‘the way of living’ lijkt het me inderdaad moeilijk om te verkassen. Ik kan me trouwens ook goed voorstellen waarom alle celebs zich hier settelen: het weer, strand, natuurlijk de immense en huge huizen in Beverly Hills, Bel Air en Hollywood (al had ik het allemaal iets spannender verwacht, alle celebs zitten zo gezellig hutje mutje op elkaar) de winkels om de hoek (met name de shops op Melrose Ave zijn te leuk!!!!!!!!!!!!), de barretjes op sunset BLVD en je kunt je goed terugtrekken in LA.

Ik ben dan ook wel toe aan wat recovering na NY. Ik woon hier bijna aan het strand in een huis met zwembad en Jacuzzi, dus ik denk dat het wel goed gaat komen.

Naar LA en auto experience!

Zondag aan het einde van de dag kon ik dus naar LA vliegen. Ik heb een hekel aan inpakken en kan het ook echt niet. Mijn baggage gesorteerd, veel dingen in NY gelaten maar met toch nog behoorlijk veel baggage naar LA vertrokken.

Vond het een hele zware vlucht maar dat zal wel aan mezelf liggen (weinig geslapen): Het is drie uur eerder dan in NY,. 6 uur vliegen, geen eten tijdens de vlucht en kwam laat aan.

Aangekomen op LAX met een shuttle naar autoverhuur en ik was zooooo nerveus. Nog nooit in Amerika gereden, ken LA niet, nog nooit automaat gereden, ‘s nachts en een 50 minuten durende rit! Ahhh en daar komt bij dat ik niet goed ben met kaarten e.d. Ik kan wel ok rijden maar zelfs in NL kom ik met een routebescchrijving zo nu en dan nog wel eens verkeerd uit.

Maar waarschijnlijk aangezien ik zo moe was, wel optimaal geconcentreerd en een wonder: in 1 keer gevonden. Een huis met zwembad en Jacuzzi, nog geen 200 meter van het strand… niet verkeerd . Meteen in bed gejumped en 13 uur geslapen

De grote schrik!

Krijg zaterdagochtend een mailtje van degene bij wie ik in LA ga verblijven met een routebeschrijving vanaf het vliegveld.

Prima…. dus ga maar een auto reserveren. In LA is dat namelijk van cruciaal belang.. Het is zo groot en aangzien ik op Huntington Beach verblijf, aan het strand, beetje buiten de stad, moet ik mezelf kunnen transporteren. Dus wil de datum invullen, was ervan overtuigd dat ik zondag zou vliegen…
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ben vaak een behoorlijke chaos en dit bevestigt het wel weer: vlucht gemist!
Aangezien dit me wel eens vaker is gebeurd, met name tijdens werkvluchtjes, weet ik hier wel mee om te gaan. Ik ben er niet trots op maar ik zie het deze keer maar als een wijze les dat ik echt wel even scherp moet blijven. In landen in Midden en Zuid Amerika kan ik me dit namelijk echt niet permitteren.

Een ochtend en halve middag op het vliegveld doorgebracht (erg irritant), menig personeel flink laten zwoegen met mn ticket (mijn straf zullen we maar zeggen) maar uiteindelijk alles goedgekomen.. Ik kon uiteinedlijk mijn ticket, tegen een kleine betaling, veranderen naar de dag waarvan ik dacht dat ik zou vliegen.

FIETSEN OVER TIMES SQUARE!

Tegen het verkeer in fietsen op Broadway by Night, FIETSEN OVER TIMES SQUARE!: iets wat ik altijd heb willen doen en misschien wel een van de leukste dingen die ik heb gedaan. Ik weet dat ik niet goed bij mijn hoofd ben maar het was zooo leuk.

Samen met een vriend van mij zijn we vanuit Brooklyn over de Brooklyn Bridge naar Meatpacking District gefietst. Dat is nu de meest trendy neighbourhood van NY met allerlei restaurants, clubs en bars. Ook hebben alle fotostudio’s zich daar gevestigd. Een vriend van mij is fotograaf en werkt daar, dus kon me die buurt even goed laten zien. Daarna terug naar Brooklyn Bridge om foto’s te maken (met zonsondergang is dat het mooiste) om vervolgens door Manhattan naar Times Square te fietsen. Wel een hele tocht maar vond het zo leuk dat ik niet eens weet hoelang we dr over gedaan hebben. Het is zo een bijzonder gevoel dat je door de auto’s en taxi’s heen sjeest, echt de ultimate freedom. Ik ben niet de ultieme hero dus ben, niet geheel onverstandig, aan de kant van de weg gebleven. Die vriend van mij daarentegen is met de camera even lekker door het verkeer heen gegaan wat me super mooie film beelden heeft opgeleverd. Jammer dat ik ze niet op de site kan laten zien. Uiteindelijk helemaal terug naar Brooklyn gefietst. Was goed stuk na afloop maar onvergetelijk!